Als je volkomen alleen komt te staan is dat een héél benauwde gedachte en zo ging ik dan ook opzoek naar rust en een gevoel van veiligheid. Ik belande, in een heel erg prettig gesprek, bij Nederlandse Senioren Alarmering. Eigenlijk puur toevallig maar het sprak mij zó aan dat ik er geen moment aan heb getwijfeld voor deze veiligheid te kiezen. Je kunt niet verwachten dat er artsen om je heen zwermen of vrienden en familie 24 uur per dag met je bezig zijn. Dat zou verstikkend werken. Maar op de achtergrond ben ik het eigenlijk toch, want wat er ook even mis gaat ik ben beschermd en heb de controle in handen door middel van een draagbare beschermengel. Ik hoef alleen maar de knop in te drukken en zij komen in aktie. Veiliger dan zo kan ik mij niet voelen. Had ik daar maar eerder aan gedacht. Dit krakende wagentje rijd nu weer veilig rond, een soort van blijvende onzichtbare drown die mij een héél veilig gevoel geeft. Mary Jacobs-Vos en makkertje Krummel